Choroba lokomocyjna najczęściej dotyka dzieci od 2 do 12 roku życia. Z wiekiem jej objawy słabną lub całkowicie ustępują, chociaż zwiększona wrażliwość podczas jazdy może występować u kobiet w czasie ciąży. Za nieprzyjemne dolegliwości podczas podróżowania samochodem, pociągiem, autobusem lub innym środkiem transportu odpowiadają sprzeczne sygnały dostarczane do mózgu przez zmysły. Mimo że nasze ciało pozostaje w spoczynku, rejestrujemy, że jesteśmy w ruchu, co za tym idzie, nasz błędnik nie pracuje prawidłowo.

Jakie objawy wskazują na chorobę lokomocyjną?

Podstawowym symptomem choroby lokomocyjnej są nudności, które mogą przerodzić się w wymioty, zwłaszcza podczas długiej podróży. Poza tym mogą osoba doświadczająca zaburzonej pracy błędnika może cierpieć na nagłe zmiany odczuwalnej temperatury oraz mieć trudności z oddychaniem, które nasilają się w małych i dusznych przestrzeniach. Wymienionym objawom mogą towarzyszyć również szumy uszne oraz ogólne osłabienie połączone z bladością skóry. 

Co może pomóc na chorobę lokomocyjną?

Przed podróżą nie należy jeść ciężkostrawnych posiłków ani spożywać napojów gazowanych, a w przypadku osób dorosłych także alkoholu. W czasie podróży warto zająć miejsce zwrócone przodem do kierunku jazdy i nie wpatrywać się w boczne okna. Należy zadbać także o dobrą cyrkulację powietrza, czyli jeśli to tylko możliwe, otworzyć okno lub włączyć klimatyzację. Jeśli podróż jest długa, najlepiej pić podczas niej tylko wodę i spożywać lekkie posiłki o małej objętości. Wielu osobom w przetrwaniu długiej jazdy pomaga leżenie z zamkniętymi oczami lub drzemka. Aktywności wymagające skupienia wzroku i dużej koncentracji mogą pogorszyć objawy. Aby czas szybciej upłynęła najlepiej włączyć coś do słuchania np. muzykę lub audiobooka. Zawsze można również skorzystać ze środków bez recepty tj. tabletki lub pastylki do ssania, które złagodzą objawy choroby lokomocyjnej i pomogą lepiej znieść długą podróż.

• busy

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł

Kategoria: Artykuły